not_all_sins_are_the_same_mobile
chains-19176
Credopedia Nie wszystkie grzechy są takie same 

Credopedia

Nie wszystkie grzechy są takie same 

Klara pyta: Czym jest „grzech ciężki” i dlaczego nazywa się go również „grzechem śmiertelnym”? Kiedy grzech jest „powszedni”, a kiedy „ciężki”?

Tam, gdzie brakuje miłości, pojawia się zazdrość, zawiść i chciwość. Krótko mówiąc: grzech rośnie. W poniższym tekście dowiesz się, czym dokładnie jest grzech, a czym nie jest. A co najważniejsze, nauczysz się, jak wyjść z grzechu.

minut na przeczytanie | Stani Mičkovicová

Grzech jest korzeniem wszelkiego zła

Każdy, kto grzeszy, szkodzi nie tylko sobie, ale nieuchronnie szkodzi również innym. Grzech, nawet najbardziej ukryty, zawsze ma wymiar społeczny. Co więcej: tam, gdzie popełniany jest grzech, cierpią nie tylko ludzie, ale także natura i cała planeta. Jakkolwiek przesadnie to zabrzmi, to największym zagrożeniem dla ludzkości nie są wojny, choroby ani klęski żywiołowe. Największym zagrożeniem jest grzech nieodpokutowany, ponieważ to właśnie grzech jest źródłem wszelkiego zła. Powoduje on chaos i katastrofy, które mogą przybierać różne formy. Oznacza to również, że to nigdy Bóg nie karze ludzi. Sam grzech nas karze. Mój grzech i grzech innych.

Jakie są rodzaje grzechu?

Istnieją nie tylko grzechy, które polegają na złych myślach lub czynach. Istnieją również grzechy zaniechania. Przykład takiego grzechu znajdujemy w przypowieści o miłosiernym Samarytaninie. W tej historii kilka osób przechodzi obok rannego człowieka i nic nie robią. To „nierobienie nic” jest właśnie ich grzechem. Przecież mogli, a nawet powinni byli coś zrobić! Istnieją również grzechy nawykowe, które ludzie popełniają wielokrotnie. Mogą one prowadzić nawet do uzależnienia. Są także grzechy myśli i wyobraźni, na które nie masz wpływu w danej chwili, ale nad którymi się rozwodzisz i być może popełniłbyś je, gdyby nadarzyła się okazja.

Katechizm Kościoła katolickiego wymienia siedem grzechów głównych: pycha, chciwość, zazdrość, gniew, nieczystość, nieumiarkowanie i lenistwo. Nazywa się je „grzechami głównymi”, ponieważ prowadzą do dalszych grzechów. Wyobraź sobie: ktoś upija się (grzech nieumiarkowania), a potem zabija kogoś pod wpływem alkoholu.

Grzech powszedni kontra grzech ciężki

Nie wszystkie grzechy są takie same. Katechizm rozróżnia grzechy powszednie i ciężkie. Grzechy powszednie to „drobne” grzechy, które popełniamy w życiu codziennym zazwyczaj z niedbalstwa. „Osłabiają” one naszą miłość. Grzechów powszednich należy unikać i spowiadać się z nich. Mogą one stać się nawykiem i w pewnym momencie prowadzić do grzechu ciężkiego. Grzech ciężki nazywany jest również grzechem śmiertelnym. Dzieje się tak, ponieważ prowadzi do „śmierci”, zabijając Boże życie w duszy człowieka.

Z jakich grzechów należy się spowiadać?

Grzech śmiertelny? To brzmi śmiertelnie poważnie! Czym jest zatem grzech śmiertelny? To grzech skierowany przeciwko osobie lub rzeczom tego świata i przeciwko Bogu. Z tego powodu grzech ciężki wymaga zarówno ziemskiego zadośćuczynienia, jak i pojednania z Bogiem w sakramencie pokuty i pojednania. Osoba spowiadająca się musi wyznać wszystkie grzechy ciężkie, jakie sobie przypomina.

Aby grzech był grzechem śmiertelnym, muszą być spełnione łącznie trzy następujące warunki:
Świadomość: Grzesznik musi być w pełni świadomy zła swoich czynów. Jednakże zawiniona ślepota na fakty nie usprawiedliwia grzesznika.
Chęć: Grzech musi zostać popełniony z pełną intencją i świadomie, przy czym grzesznik musi mieć świadomość, że może się oprzeć pokusie.
Powaga: Grzech musi być poważny (dotyczyć poważnej sprawy). Jest to poważne wykroczenie przeciwko porządkowi Bożemu.

Niebo zaczyna się w twoim sercu

Im bliżej będziesz Boga, tym wyraźniej uświadomisz sobie, jak bardzo potrzebujesz Jego pomocy i przebaczenia.Pamiętaj, że pojednanie z Bogiem może uczynić świat piękniejszym. Niebo zawsze zaczyna się w twoim sercu, gdy mówisz „nie” grzechowi. Zmieniając się i żałując, możesz zmienić świat. ∎

 

Tutaj znajdziesz pomoc w rachunku sumienia